KOBIETA NA DACHU
Scenariusz: Anna Jadowska
Reżyseria: Anna Jadowska
Czy opowieść o biernej osobie może być angażująca? Może, jeśli składa widzom atrakcyjne obietnice.
1 ZWYKŁE ŻYCIE
Mira jest smutna. Myśli o zabiciu się. Nie ma bliskiej relacji z mężem i synem. Dostała tabletki na stan przed depresyjny, ale ich nie bierze. Potem okaże się, że ma też ogromne długi. Jednocześnie Mira oddaje siebie innym. Jako położona zawsze jest profesjonalna i miła, nawet gdy pacjentki nie są miłe dla niej. W domu skupiona na dobru bliskich - gotuje im, pierze, dawała im drogie prezenty i wspierała ich finansowo. Mira jest osobą pozbawioną asertywności. Nie potrafi realizować swoich potrzeb. Boi się konfrontacji.
2 ZABURZENIE
Pewnego dnia Mira bierze nóż i napada na bank. Jest to najmniej groźny napad w historii banków polskich, więc pracownica długo myśli, że to żart. Ale gdy dzwoni na policję. Mira musi uciekać. Szybko zostaje znaleziona i przewieziona na komisariat.
3 CEL
W wyniku tego zaburzenia Mira nie podejmuje żadnej decyzji, której konsekwencje wypełniłyby film. Czyli to nie jest opowieść o kobiecie, która próbuje coś zrobić i na końcu okazuje się, czy to zrobiła. Czyli ta opowieść nie ma podstawowego elementu, który buduje zaangażowanie widzów: sprawczej bohatery.
Czy to błąd? To zależy od tego, czy są inne elementy, które budują to zaangażowanie.
Dla widzów przyzwyczajonych do komercyjnego kina - nie ma. Takie osoby powiedzą, że ten film jest nudy i niewiele się w nim dzieje. Nie będą wiedzieć, na co mają czekać.
Dla widzów przyzwyczajonych do opowieści, które są skupione na emocjach i procesach wewnętrznych, a nie na akcji i procesach zewnętrznych, jest jasne, na co mają czekać:
„Czy Mirze uda się poradzić sobie z problemami?” (Reaktywnie, ponieważ to nie jest jej cel, który realizuje według jakiegoś planu.)
Widzowie, którzy patrzą na Mirę, mają wiedzę, której ona nie ma. Wiemy, jak powinna rozwiązać swoje problemy - przestać tylko dawać i zacząć brać. Przez to, że wiemy coś, czego ona nie wie, i przez to, że wiemy, że jest dobrą osobą, patrzymy na nią z współczuciem i czekamy, aż dojrzeje do właściwej reakcji na to, co się stało. Dokładnie na tym budowane jest zaangażowanie widzów w filmie „Blisko”.
„Jaka jest tajemnica życia Miry?”
Widzowie, którzy patrzą na Mirę, spodziewają się, że odkryją jej tajemnicę. Z fragmentów rozrzuconych w opowieści budujemy naszą wiedzę, kim jest ta osoba i jaki ma problem. Dokładnie na tym budowane jest zaangażowanie widzów w filmie „Aftersun”
„Jak skończy się sprawa napadu?”
Jest klamra, która spina opowieść o Mirze, ale ta sprawa znika w środku opowieści. Żadna z postaci nie czeka, nie niepokoi się i nie przygotowuje się na rozprawę, od której zależy życie Miry. Więc ten wątek nie działa dobrze jako obietnica kulminacji, która ma budować zaangażowanie widzów.
4 PRZESZKODY / 5 PRZEKROCZENIA
W takiej konstrukcji przeszkody nie są przeszkodami, które bohatera musi pokonać w procesie zewnętrznym (ponieważ go nie ma), tylko w procesie wewnętrznym. Ona jest swoją największą antagonistką. Jej nieczuły mąż nagle się nie zmieni, to ona musi się nauczyć, jak z nim rozmawiać.
Zatem ta opowieść jest przedstawieniem procesu dojrzewania do asertywności.
Mira zaczyna od uciekania przed wszystkimi:
• przed światem na działkę
• przed mężem na działce
• przed światem przez okno
• przed mężem w szpitalu (zasłania twarz i nie chce rozmawiać)
Ale coraz bardziej przekracza swoje granice i próbuje realizować swoje potrzeby:
• naga przychodzi do męża na seks
• sprzeciwia się siostrze, jest nieprzyjemna
• walczy o auto, które jest też jej, a potem jedzie na miłą wycieczkę nad autostradowy kanałek
• gdy wyjeżdża z parkingu, ignoruje kolejnego mężczyznę, który mówi jej, co ma robić
• konfrontuje się z mężem i chce, żeby ich relacja wyglądała inaczej
• prosi syna o pomoc w spłacie długów
• krzyczy na koleżankę, która zwalnia ją z pracy
Jej proces dojrzewania jest możliwy dzięki wsparciu społeczeństwa, które zapewnia jej opiekę psychiatryczną:
• asertywność pani na ławce, która poczęstuje papierosem, ale nie zaprasza
• inicjacyjny rytuał wyjścia na zewnątrz
• koleżanka z pokoju radzi jej krzyczeć
• psycholożka uczy ją mówić, gdy czegoś potrzebuje
Przesłanie wynikające z tych procesów to: "Gdy nie widzimy żadnego rozwiązania, warto poszukać pomocy. Dzięki innym ludziom możemy spojrzeć na nasze życie inaczej." 🥹
6 KULMINACJA
Mira udowadnia przed sądem, że w momencie napadu nie stanowiła zagrożenia, tylko była bardzo nieszczęśliwą i nieasertywną osobą. Gdy wraca do domu, po raz pierwszy myśli przede wszystkim o sobie. Ignoruje męża. Nie ukrywa się z paleniem. Mówi, że potrzebuje czas dla siebie. W łazience prosi męża o herbatę.
Na końcu znów jest na dachu. Nie drży, jak na początku, gdy myślała o skoku. Jest spokojna, pali. Czy wszystko z długami i mężem będzie dobrze? Nie wiadomo. Wiadomo, że Mira jeszcze stąd nie znika.
Jeśli ta analiza czegoś Cię nauczyła, rozważ wsparcie 5 zł:

Zapraszam do obserwowania:

Zapraszam też do przeczytania innych analiz:
NA TWOIM MIEJSCU
Bohaterowie nie rozwiązują swojego głównego problemu i zamiast tego zajmują się małymi sprawami zawodowymi. Nie mają wielu przekroczeń, więc ich przemiany są nagłe, więc nie wiadomo, co musieli zrozumieć na temat swojego związku.
JESZCZE PRZED ŚWIĘTAMI
Ciepła i urocza opowieść o osobach, które w święta znajdują swoje miejsce. Ale czy przygoda, która ich (i nas) do tego prowadzi, jest angażująca? I dlaczego kończy się pół godziny przed końcem filmu?
POWRÓT DO LISTY ANALIZ
NA TWOIM MIEJSCU
Bohaterowie nie rozwiązują swojego głównego problemu i zamiast tego zajmują się małymi sprawami zawodowymi. Nie mają wielu przekroczeń, więc ich przemiany są nagłe, więc nie wiadomo, co musieli zrozumieć na temat swojego związku.
JESZCZE PRZED ŚWIĘTAMI
Ciepła i urocza opowieść o osobach, które w święta znajdują swoje miejsce. Ale czy przygoda, która ich (i nas) do tego prowadzi, jest angażująca? I dlaczego kończy się pół godziny przed końcem filmu?
O MNIE

Artur Wyrzykowski - analityk opowieści. Prowadzę prace scenariuszowe filmów i seriali: od streszczenia ustawiającego konstrukcję opowieści do tekstu gotowego do produkcji. Analizuję scenariusze, gdy producenci nie wiedzą, co dalej, albo gdy trzeba skrócić scenariusz i dopasować go do budżetu. Konsultuję wersje montażowe. Zapraszam: artur@nieskonczone.pl
Na tym poczytnym blogu analizuję polskie filmy i staram się udowodnić, że ich scenariusze są nieskończone. Jeśli moje analizy są dla Ciebie wartościowe, zachęcam do wsparcia:
DOUCZKI


ANALIZY ZAGRANICZNYCH FILMÓW




MOJE FILMY
